Ei, foetus, baby

Ik keek erg uit naar het mogen lezen van dit boek, omdat ik wel hou van boeken over geschiedenis. En dan vooral rond het onderwerp van zwangerschap.  

Ik begon er dus aan en was al snel heel geboeid. Maar soms ook wel verbijsterd, verontwaardigd, geschrokken,… van wat zwangere vrouwen allemaal te verduren kregen in de loop van de laatste 5 eeuwen!  

Zo lees ik dat er met de vrouw vaak, of zelfs meestal, geen rekening werd gehouden: ze was alleen maar een container van het ongeboren kind. En ik schrijf nu kind, maar wanneer is het nog een eitje, wanneer een foetus, wanneer een baby? 

Ik las in dit boek dat wat we nu weten over een zich ontwikkelend embryo, veelal komt doordat in de 17de eeuw foetussen uit de buik van dode vrouwen werden gesneden om te bestuderen.  

Ik las ook dat op een gegeven moment priesters zich begonnen bekommeren om de ziel van de ongeborene, en dus bij moeders die erg ziek waren (en dus misschien wel zouden overlijden zonder dat de foetus was gedoopt) vaginaal met een soort wijwaterspuit doorheen de baarmoedermond duwden om wijwater op het hoofd van de foetus te spuiten! Of nog erger: een scheermesje namen en vrouw in kwestie gewoon opensneden, kwestie van toch zeker het wijwater op het hoofdje van de foetus te krijgen. Onverdoofd natuurlijk. Waarna foetus/baby en moeder overleden. 

In een volgend deel lezen we over abortus. Toen er nog geen zwangerschapstesten waren, merkten vrouwen pas later op dat ze misschien zwanger waren omdat hun menstruaties uitbleven. Ze kenden dan ook allerlei (vaak heel onveilige) manieren om hun bloedingen op te wekken.  

Na een tijdje begonnen artsen zich daarmee te moeien, waarmee het niet gezegd is dat dat in het begin dan veiliger verliep… En daarbij mocht menig arts vanwege de wet en zijn geloof ook niet ingrijpen, en moest toezien hoe een vrouw stierf terwijl haar leven gered had kunnen worden door een abortus… 

Al bij al vaak gruwelijke dingen om te lezen, en te beseffen dat dit onze geschiedenis is. Gelukkig zijn er ook mooie verhalen, van artsen die het wel opnamen voor de vrouw, en niet alleen voor wat er in haar buik zat. 

Het is dus niet altijd een gemakkelijk boek, maar wel heel interessant! Zeker niet voor iedereen weggelegd, maar een aanrader voor wie inzicht wil krijgen over wat er in de loop van de aflopen eeuwen gebeurde met zwangere vrouwen en ongeborenen.